વેરાનગી, સુક્કી હવાઓ, સ્તબ્ધ નિર્જનતા, સુના છે ઓટલા..
ભેંકાર રસ્તો, દ્વાર, બારી, હિંચકો, ઘર, આંગણુ ને ટોડલા..
વાતાવરણ ખાલી અને છે સુષ્ક - ને છીયે અમે બસ એકલા..
માળામાં પંખીને ન ફાવ્યું - એટલે ત્યાગી દિધાં છે ઘોસલા...
બંધારણોની એ દિવાલો ને દિવાલો - આપણે પણ યન્ત્રવત -
ખળખળ વહેતી આ નદી સમ ઝિન્દગીના થૈ ગયા'તા ચોસલા...
છે મુક્તિ ને અવકાશની સાથે વિકલ્પો ને વિમાસણ પણ અહીં -
તો ત્યાં હતાં બસ સંકુચિતતા, ગૂંગણામણ, ભીસ, ઝીણા ગોખલા..
આવઢવ, વિચારો, ઝિન્દગી જાણે કે જંગલ ગાઢ- અંધારૂ અને -
એકાન્ત એવું છે અહીં કે - ભલભલાના જાય ભાંગી હોસલા...
-કવિ રાવલ.
Subscribe to:
Posts (Atom)